Interim Aan Banden!

16-17 november: symbolische actie waardig werk

Wie een vast contract krijgt heeft bewezen een echt beest te zijn: nooit ziek of afwezig en heeft een massa aan overuren opgestapeld.

Sinds de publicatie van ons Zwartboek Interim (2012), zien wij onze arbeidsmarkt zich steeds verder in een richting ontwikkelen waarbij de waardigheid van de mens van ondergeschikt belang is.

Getuige daarvan de staking van Aviapartner, waar jonge bagagisten zichzelf vergeleken met moderne slaven:

Er is geen tijd om naar het toilet te gaan of om gewoon je middagpauze te nemen. Je moet altijd wel een vliegtuig uit- of in laden.

De ploegbaas zegt dan, ‘binnen 20 minuten zal je wel kunnen gaan eten’. Voor je het beseft is je shift gedaan en heb je niets gegeten.

M., 27 jaar:

Vaak wordt er gewerkt met gescheurde broeken omdat er geen nieuwe worden gegeven. Achter jassen moeten we ook maandenlang zagen, want in de winter wordt het wat te koud voor enkel een fluovestje hé.

K., 24 jaar

Je moet met bagages sleuren die meer dan 50 kg wegen.

Y., 21 jaar

Je baas belooft je een vast contract maar 1 jaar later werk je er nog steeds met tijdelijke contracten.

F., 25 jaar

Wij willen waardig en vast werk!

Weekend ‘waardig leven, over werk’ op 20 en 21 oktober in Gent

Tien kajotters kwamen samen om te brainstormen over de volgende symbolische actie in het weekend van 17 en 18 november.

Zien – Oordelen – Handelen

J, 31j.: Al mijn vrienden kunnen een huis kopen of op reis gaan. Ik zit daar maar te wachten op weer een nieuwe job. Het is moeilijk om zo niet in een sociaal isolement te komen.

L, 30j.: Ik moet echt veel tijd steken in mijn administratie: de ene maand houden ze wel bedrijfsvoorheffing af, de andere maand niet. Ik heb daarvoor gebeld, maar ik heb geen houvast. Het is echt moeilijk om er wijs uit te geraken.

Werkgevers zijn dom...

Lancering zwartboek

Wie denkt dat bovenstaande uitspraak uit de mond van een donkerrode metallo-syndicalist komt, heeft het verkeerd voor. Het waren de woorden van niemand minder dan Federaal Minister van werk Monica De Coninck, of all people! Zo'n forse uithaal is geen alledaagse stellingname van de minister, tenzij daar een gegronde reden voor bestond...

Op 8 oktober lanceerden werkzoekende jongeren uit Antwerpen, Genk, Brugge, Brussel en Roeselare het boek 'Is dit nu de moderne arbeidsmarkt?' Dat gebeurde voor de ogen van een geïnteresseerd publiek, waaronder journalisten van toonaangevende kranten als De Standaard en De Tijd, alsook enkele vooraanstaande beleidsmakers in België. Met name Bruno Tobback, Wouter Van Besien, Wouter Beke en Peter Mertens, tekenden present als partijvoorzitters van respectievelijk sp.a, Groen, CD&V en PvdA. Ook bevoegd Federaal Minister van Werk Monica De Coninck was van de partij. Met de zogenaamde moeder aller verkiezingen in het verschiet kan het belang van hun aanwezigheid amper onderschat worden. Enkele van hun reacties kunt u hier lezen. Sta ons toe ook te noteren dat Vlaams Minister van Werk Philippe Muyters eens te meer niet op de uitnodiging van georganiseerde, werkzoekende jongeren inging en zijn kat stuurde.

Ons boek 'Is dit nu de moderne arbeidsmarkt?' behandelt de zoektocht van jongeren naar vast werk. Het is opgebouwd rond ruim duizend getuigenissen van jongeren die dagelijks interimkantoren afschuimen of met interimcontracten in bedrijven werken. Naast de getuigenissen gaan we in het boek op zoek naar een beeld van een echte 'moderne arbeidsmarkt', in evenwicht met mens en maatschappij. Daarbij nemen we afstand van de hedendaagse, algemeen aanvaarde clichés als 'wie wil werken vindt werk' en 'interim is een succesverhaal, want het is voor jongeren een opstap naar vast werk'.

Nu het boek een eerste keer gelanceerd is bij pers en beleidsmakers, staan we voor de immense uitdaging om de discussie in de samenleving te doen losbarsten en de vlam brandend te houden. Daarom zullen we met het boek de boer moeten op gaan om het overal te lande aan de man te brengen en het actief te promoten.

In het Vlaams Parlement heeft men daar alvast niet opgewacht. Verwijzend naar het boek van KAJ legden volksvertegenwoordigers Kurt De Loor (sp.a) en Björn Rzoska (Groen) Minister van Werk Muyters (N-VA) het vuur aan de schenen met parlementaire vragen. De minister veegde in zijn antwoord de getuigenissen van de jongeren onder de mat. 'KAJ moet elke klacht individueel indienen', was zijn boodschap. Het is duidelijk dat de N-VA minister niets liever wil dan dat elke werkzoekende jongere er alleen blijft voor staan. Het valt ook op dat de minister klakkeloos papegaait wat Federgon, de sectorfederatie van interimkantoren, altijd zegt: 'Interim is een opstap naar vast werk'. Welke belangen dient de minister hier? Wie gelooft die mensen nog?

Is dit nu de moderne arbeidsmarkt?

Lancering zwartboek interim

Stel je voor: je bent eindelijk afgestudeerd als schilder. Je vertrekt vol goeie moed naar de interimkantoren en schrijft je overal in. Daar blijkt dat er geen vast werk te vinden is als schilder. Ze stellen voor om een opleiding heftruckchauffeur te volgen, want daar hebben ze wel vacatures voor. Je volgt die opleiding en gaat na 3 maanden opleiding terug naar de interimkantoren. Daar moet je testen doen. Blijkt dat die vacatures voor heftruckchauffeur van 3 maanden geleden al weg zijn. Je testen zijn goed en je komt op een reservelijst voor als er eventueel nog ergens heftruckchauffeurs nodig zijn. Onderwijl tikt de tijd ongenadig verder. Geen terrasjes in de zomer, geen filmpje meepikken met de vrienden. Nee, want je ontvangt geen geld. De enige mogelijkheid die je ziet, zodat je 's avonds je eten kan betalen, is alles aan te nemen wat er te rapen valt. 's Morgens sta je op om broodjes te gaan bakken in de Panos, terwijl je vol ambitie en verlangen zit om je droom als schilder waar te maken...

Hoe belangrijk zijn je dromen dan nog? Hoe belangrijk ben je dan als persoon? Hoe belangrijk zijn wij, de toekomst van onze maatschappij, dan?

Dit is maar één situatie, ondertussen vechten enkele politici binnenskamers voor méér mini-jobs en flexibele jobs... Zoals jullie al eerder lazen in deze up2date, ligt ons Zwartboek klaar! Het is een bundeling van alle situaties van 1000 jongeren die werk zoeken of werken via interim en dit van over heel Vlaanderen en Brussel. Deze jongeren werden door de KAJ aangesproken en hun realiteit werd gebundeld in “Het Zwartboek interim – Is dit nu de moderne arbeidsmarkt?”

Meer dan 1000 jongeren... Wie durft nu nog zeggen dat dit maar enkele gevallen zijn die dit meemaken? Wie zal nu nog zeggen dat de crisis wel zal overwaaien?

KAJ wint met hun ‘interimactie’ de Ceraprijs 2010!

Brussel, 23 november 2010. De Ceraprijs van het Vlaamse Jeugdwelzijnswerk plaatst organisaties in het voetlicht die zich verdienstelijk maken in het jeugdwelzijnswerk met maatschappelijk kwetsbare kinderen en jongeren. Voor de editie van 2010 nam KAJ uit Schaarbeek met hun Interimactie de Ceraprijs mee naar huis en mag zich ‘Jeugdwelzijnswerk van het jaar’ noemen.