Lancering zwartboek
Wie denkt dat bovenstaande uitspraak uit de mond van een donkerrode metallo-syndicalist komt, heeft het verkeerd voor. Het waren de woorden van niemand minder dan Federaal Minister van werk Monica De Coninck, of all people! Zo'n forse uithaal is geen alledaagse stellingname van de minister, tenzij daar een gegronde reden voor bestond...
Op 8 oktober lanceerden werkzoekende jongeren uit Antwerpen, Genk, Brugge, Brussel en Roeselare het boek 'Is dit nu de moderne arbeidsmarkt?' Dat gebeurde voor de ogen van een geïnteresseerd publiek, waaronder journalisten van toonaangevende kranten als De Standaard en De Tijd, alsook enkele vooraanstaande beleidsmakers in België. Met name Bruno Tobback, Wouter Van Besien, Wouter Beke en Peter Mertens, tekenden present als partijvoorzitters van respectievelijk sp.a, Groen, CD&V en PvdA. Ook bevoegd Federaal Minister van Werk Monica De Coninck was van de partij. Met de zogenaamde moeder aller verkiezingen in het verschiet kan het belang van hun aanwezigheid amper onderschat worden. Enkele van hun reacties kunt u hier lezen. Sta ons toe ook te noteren dat Vlaams Minister van Werk Philippe Muyters eens te meer niet op de uitnodiging van georganiseerde, werkzoekende jongeren inging en zijn kat stuurde.
Ons boek 'Is dit nu de moderne arbeidsmarkt?' behandelt de zoektocht van jongeren naar vast werk. Het is opgebouwd rond ruim duizend getuigenissen van jongeren die dagelijks interimkantoren afschuimen of met interimcontracten in bedrijven werken. Naast de getuigenissen gaan we in het boek op zoek naar een beeld van een echte 'moderne arbeidsmarkt', in evenwicht met mens en maatschappij. Daarbij nemen we afstand van de hedendaagse, algemeen aanvaarde clichés als 'wie wil werken vindt werk' en 'interim is een succesverhaal, want het is voor jongeren een opstap naar vast werk'.
Nu het boek een eerste keer gelanceerd is bij pers en beleidsmakers, staan we voor de immense uitdaging om de discussie in de samenleving te doen losbarsten en de vlam brandend te houden. Daarom zullen we met het boek de boer moeten op gaan om het overal te lande aan de man te brengen en het actief te promoten.
In het Vlaams Parlement heeft men daar alvast niet opgewacht. Verwijzend naar het boek van KAJ legden volksvertegenwoordigers Kurt De Loor (sp.a) en Björn Rzoska (Groen) Minister van Werk Muyters (N-VA) het vuur aan de schenen met parlementaire vragen. De minister veegde in zijn antwoord de getuigenissen van de jongeren onder de mat. 'KAJ moet elke klacht individueel indienen', was zijn boodschap. Het is duidelijk dat de N-VA minister niets liever wil dan dat elke werkzoekende jongere er alleen blijft voor staan. Het valt ook op dat de minister klakkeloos papegaait wat Federgon, de sectorfederatie van interimkantoren, altijd zegt: 'Interim is een opstap naar vast werk'. Welke belangen dient de minister hier? Wie gelooft die mensen nog?
Citaten
Bruno Tobback, voorzitter sp.a
We zijn een systeem aan het creëren waarbij werknemers op de arbeidsmarkt in twee groepen gesplitst worden: een groep die vast werk heeft en zeker is, en een groep die als reserve dient en die moeten daar maar mee leven. Ik zie werkgevers in alle programma's van VRT en VTM eisen stellen voor nog meer flexibiliteit op de arbeidsmarkt. We kunnen niet enkel eisen stellen van één deel van de arbeidsmarkt. Er is een mentaliteitswijziging nodig.
We zijn een systeem aan het creëren waarbij werknemers op de arbeidsmarkt in twee groepen gesplitst worden.
Wouter Van Besien, voorzitter Groen
Ik krijg koude rillingen van deze getuigenissen. Het is een zeer goeie samenvatting van “respecteer mensen”. Je ziet dat de sociale bescherming voor mensen wordt uitgehold, dat mensen niet meer durven ziek zijn. Je ziet dat mensen geen sociaal leven meer kunnen hebben, want ze moeten altijd klaar staan en het telefoontje komt dan niet. Ik vind het heel belangrijk dat jullie dit bij elkaar brengen en dit aanklagen. Ik denk echt dat de politiek hiermee aan de slag moet om mensen meer zekerheid te geven.
Je ziet dat de sociale bescherming voor mensen wordt uitgehold, dat mensen niet meer durven ziek zijn.
Peter Mertens, voorzitter PvdA
Ik zie een verschuiving in de maatschappij, waar ik schrik voor krijg. Mensen in interimjobs voelen zich een speelbal en dat wordt stilaan de norm. Vroeger betekende een job zekerheid, stabiliteit en onafhankelijkheid. Nu krijg je een generatie voor wie een job gelijkstaat aan onzekerheid, instabiliteit en afhankelijkheid.
Nu krijg je een generatie voor wie een job gelijkstaat aan onzekerheid, instabiliteit en afhankelijkheid.
Monica De Coninck, Federaal Minister van Werk
Alle jonge mensen willen een droom, een toekomst uitbouwen, daar zit regelmaat in, op eigen benen staan ook, genoeg middelen hebben, maar eigenlijk ook zelfrespect ontwikkelen. Eigenlijk vind ik werkgevers die dit niet respecteren dom. Men moet jongeren kansen geven. Want werknemers die niet gerespecteerd worden, gaan ook niet goed presteren. Werk hebben is zeer belangrijk, want we zien in onze maatschappij dat werk hebben betekent 'erbij horen'.
Werk hebben is zeer belangrijk, want we zien in onze maatschappij dat werk hebben betekent 'erbij horen'.
Marc Leemans, algemeen voorzitter ACV
Een leven kunnen uitbouwen zou geen droom mogen zijn maar een realiteit waar jongeren kunnen aan bouwen. Voor veel mensen wordt dit een nachtmerrie. Je kan niet starten of je wordt na een paar weken terug eruit gesmeten. Dat werkt enorm frustrerend. Het is ook frustrerend om te zien dat al deze verhalen tonen dat jongeren tot zeer veel bereid zijn, maar werkgevers, gesteund door bepaalde partijen, nog meer flexibiliteit vragen. Jongeren worden ook tegen elkaar uitgespeeld. Hier moeten we een einde aan maken.
Een leven kunnen uitbouwen zou geen droom mogen zijn maar een realiteit waar jongeren kunnen aan bouwen.